Papa, kerst en olifanten!

Maandag: mijn laatste dagje voor de vakantie samen met papa. Om 8.45 kreeg ik al een telefoontje dat papa in de bus richting Nkoranza zat. Dat betekend nog maar een paar uurtjes om mijn school af te ronden. Samen met Jacob de dag eerst vrolijk begonnen. Samen zingend, springend en rondrennend.
Daarna met mijn onderzoek verder gegaan. Ik heb het afgekregen tot waar ik het af wilde hebben, dus dat was super fijn zo voor de vakantie. Ook ‘s middags nog een goede meeting met Jeannette. Zo tegen het eind ging van deze meeting mijn telefoon weer: papa was in Techiman, vlakbij dus!
Snel de laatste puntjes afgerond en toen ben ik richting de rotonde gegaan om pap op te halen. Hij was net aangekomen, perfecte timing. Zwaaiend en knuffelt werden we een beetje raar aangekeken, maar het was super leuk om hem weer te zien.
Op PCC hebben we meteen een rondje gelopen zodat ik alles kon laten zien en hem aan iedereen kon voorstellen. Daarna hebben we met z’n alle gegeten en gezellig gekletst. We zijn maar liefst met negen mensen: de nieuwe vrijwilligster die mij gaat vervangen is er al, nu nog samen met haar vriend, een oud vrijwilliger die hier met kerst is, papa en de vrijwilligers van nu. Gezellig druk! Daarna moe maar blij ons bedje ingegaan.
De volgende ochtend lag papa nog lekker te slapen, uitgeput na een behoorlijk lange reis. Ik was zoals gewoonlijk lekker vroeg wakker dus ik ging gewoon naar walking-time en feeding-time. Daarna lekker rustig aan gedaan en ontbeten.
Om half 11 konden we met Jeanette meerijden naar new market: papa en ik samen in de achterbak! Heerlijk op ons gemakje uren rondgelopen op new market, voor papa een geweldige ervaring om alles te zien, de vlees afdelen waar de koeienkoppen gewoon op de tafels liggen, de vrouwen met grote schalen op hun hoofden en alle stoffen die te koop zijn, waarvan wij drie leuke hebben uitgekozen om overhemden voor papa van te laten maken.
Ook old market was voor papa leuk om te zien, ondanks dat bijna alles leeg was in verband met new market. Gelukkig kon ik alle boodschapjes vinden terwijl papa ondertussen met wat kleine kindjes aan het spellen was.
Terug thuis hebben we middag gegeten en toen was er een feest hier op PCC. Het ‘frafra-choir’ kwam langs. Ze zongen en daarbij werd traditioneel gedanst, erg bijzonder! Er hing een bijzondere sfeer, iedereen was blij en danste mee. Voor de kinderen is dit duidelijk het teken dat kerst nu echt bijna begint!
Wij hebben daarna ons eigen kerstavond gevierd. We hebben allemaal kleine hapjes gemaakt. Ik had kleine pizza’tjes gemaakt, met cocoyam-leaves en tonijn. Alles was heel goed gelukt en het was erg gezellig. Helaas kon papa niet mee eten omdat hij plotseling ziek werd.
Gelukkig werd hij de volgende ochtend weer beter wakker. Een heerlijk ontbijtje op 1e kerstdag, al is mijn kerstgevoel nog steeds best ver te zoeken in de dertig graden hier.. Na het ontbijt zijn we fietsen gaan huren en zijn we op de fiets naar de waterval gegaan, waar ik pas geleden ook met de vrijwilligers was geweest.
Een erg mooie plek en zonder lekke band op de heenweg en het weten van de weg was het prima te doen! Nog steeds veel water ondanks dat het nu toch een tijdje niet geregend heeft, super. Papa een heerlijke ‘natuur-douche’ gedaan en pannenkoeken gegeten die nog over waren. Daarna weer op de fiets gestapt terug naar PCC. Dat was goed warm en helaas het laatste stuk moeten lopen: mijn band was lek. Gelukkig waren we al tegen Nkoranza aan!
Terug op PCC hebben we ons klaar gemaakt voor het kerstfeest. De kids waren blij en papa was zichtbaar aan het genieten van alles om zich heen. Er waren veel drums, er werd gedanst, de kinderen gaven kleine optredens van iets wat ze goed konden en de Kerstman kwam: ik heb stof gekregen, een erg leuke verrassing!
Na het gezellige feest hebben we met alle gasten, vrijwilligers, Ineke, Bob, Jeannette en Albert in het restaurant gegeten. Na het eten zijn we nog met een paar van de vrijwilligers, twee gasten en papa naar de spot gegaan. Super druk! Er was een soort kerstfeest, en daar kwamen erg veel mensen van heinde en ver naartoe. Even het sfeertje geproefd en toen weer naar huis gegaan.
Donderdagochtend iets vroeger mijn bed uit om een ontbijtje voor Simon te maken, die is jarig. Gezellig met elkaar ontbijten en toen zijn papa en ik via de lange route naar de markt gelopen. Zo’n uur via de rand van Nkoranza. Leuk en veel te zien, onder andere een schooltje, veel groen en een watertje.
Meteen onze boodschapjes gehaald en toen terug om onze reistassen alvast te pakken. Daarna stond het kerstspel op de planning. Alle kinderen en care-givers hadden al allemaal verkleedkleren aan en er was zelfs een heel decor gemaakt. Ook wij krijgen verkleedkleren, een groot gouden blusdeken (super warm!!!), die we om moest als jurk. Zo hadden we koningen, herders, schapen en het kindje.
Er waren allemaal mensen gekomen om naar het kerstspel te kijken. Na het spel hebben we met het koor nog twee liedjes gezongen en daarna werd er veel gedanst: weer een soort traditionele dans die een paar van de care-givers goed beheersen, super om te zien!
Ook deze avond hebben we weer gezellig in restaurant gegeten met de gasten en vrijwilligers. Toen zijn papa en ik lekker gaan slapen. De wekker op 5.15 gezet, om om 6 uur te gaan reizen. Helaas was de vriend van de nieuwe vrijwilligster ziek, dus konden zij niet meer mee. Vandaar dat papa en ik alleen reisde.
Om 7.30 zaten we in de goede trotro naar Tamale: 23 mensen met bagage en levende kippen, dat kan in Ghana allemaal in een van oorsprong negen persoonsbusjes. En het ging ook prima! De natuur veranderde langzaam maar zeker naar meer water en savanne achtige grassen, de kip liet af en toe wat van zich horen en we deden af en toe even onze ogen dicht.
Zo kwamen voor ons gevoel super snel om 11.30 in Tamale aan. Aangekomen op een overvol station, eerst even met de taxi een stukje door Tamale naar een ander busstation waar de bus naar Mole ging. Die zou om 13.00 komen, prima dachten wij!
Half twee was de bus er alleen nog niet, dat is in Ghana niet raar, maar om 14.00 nog steeds niet, 14.30 ook niet, 15.00 ook niet… En de mensen van het busstation bleven vrolijk zeggen ‘It will come soon’. ‘Soon’ blijkt uiteindelijk de laatste bus te zijn die kwam: 16.30.
Verbazend om te merken dat iedereen, er waren heel veel wachtende mensen, rustig zat, wat rondkijkt en zich nergens druk om maakt. Als ze zeggen dat de bus komt, dan wachten ze hier dus gerust wat uurtjes langer. Dat hoeven ze in Nedeland met het openbaar vervoer niet zo te regelen, dan zouden er behoorlijk wat discussies ontstaan!
Ook wij hebben, zo rustig als wij Nederlands dat konden, ook de vijf uur netjes gewacht. Meer een angstig gevoel dan een opgelucht gevoel toen ik de bus uiteindelijk zag. Het was overbeladen aan een kant en hing zonder grappen rechts zo’n dertig centimeter lager en het ruit was volledig kapot. Wetende dat het een bizar slechte weg zou worden, stapte we toch maar in..
En de weg werd inderdaad heel slecht en ondertussen was het natuurlijk ook al donker. Met zweethandjes, ogen dicht en hopen dat de bus niet op z’n kant ging tijdens het rijden hebben we het gelukkig gewoon gehaald tot Mole!
Op de weg na, was het ook een leuke route, als ik zo af en toe mijn ogen open deed kon je schattige heel primitieve dorpjes zien in de middle of nowhere. Rondje hutjes met een vuurtje in het midden en verder alleen maar natuur: een plaatje waarvan ik dacht dat ze alleen in boeken te zien waren.
Na zo’n drie uur hobbelen in de bus zagen we het staan: Akwabaa. Welcome to Mole National Park. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik na 14,5 uur heelhuids de bus uit kon en dichtbij een normale slaapplek was. Nog even de illusie dat er zelfs een binnendouche mét warm water, helaas zowel het warme water als de douche bleek een illusie, vandaar de twee grote tonnen met water. Het noorden van Ghana is inderdaad toch nog wel iets anders als Nkoranza…
De volgende ochtend om zes uur werden we wakker van een hoop kabaal rond en op het huis. Toen we gingen kijken konden we allemaal apen zien, een stuk of twintig en een stuk groter dan ik ze hier eerder in Ghana had gezien. Goed begin van ons verblijf!
Nog even in slaap gevallen en uiteindelijk om 9.30 weer wakker geworden. Een geweldig uitzicht die we gister natuurlijk nog niet hadden gezien omdat het donker was. Meteen ook de eerste olifanten gespot! Die kon je zo zien lopen vanaf het terras!
Na een lekker ontbijtje met ei en toast bread nog een rondje gelopen, waarbij we alweer olifanten konden zien. Weer van een afstand omdat het hotelcomplex een stuk hoger op de berg ligt, maar wel super natuurlijk.
Daarna heerlijk m’n bikini aangedaan om te zwemmen. Het veranderde weer was vooral voor mij wennen, de tempratuur is hoger, minder vochtig en geen wind. Daarom lekker afgekoeld in het zwembad. Daarna middag eten en ons klaarmaken voor de eerste safari!
We gingen op het dak van een jeep naar de olifanten op zoek. Ik had meteen het idee dat ik een filmster was, want ook dit vond ik toch meer iets waarvan je denk het alleen in films te zien. Echt super leuk!
Na 20 minuten rijden, gingen we van de jeep af, en liepen we een stuk het bos in. Er was een bepaald soort vogels in de buurt en die zijn altijd in de buurt van olifanten. En ja hoor, geluk! We liepen zo tegen twee olifanten op. Een super grote olifant van een jaar of vijftig met een jonger olifantje. En zo in real-life is dat toch wel een ander gezicht dan in Blijdorp!
Weer terug de jeep op en een mooie tocht door het bos gereden, waarbij we na een tijdje weer stopte en we nóg grotere olifanten tegenkwamen. Echt een super safari! Terug wel helemaal onder het rode stof omdat we natuurlijk bovenop de jeep zaten. Een lekkere ‘douche’ genomen en toen gaan eten. Papa Ghanees en ik kon de verleiding van de cheeseburger met patat op de kaart toch echt niet weerstaan..
De volgende ochtend, zondag, ging de wekker om kwart over zes: we gingen mee met de loop safari in de ochtend. Al na 15 minuutjes lopen, konden we vier grote olifanten poten vanachter de boom zien. Een super grote olifant stond daar rustig wat te eten, terwijl wij hem van nog geen tien meter afstand aan het bewonderen waren.
Daarna liep hij op z’n gemakje langs ons heen om naar de poel te gaan, om te wassen en te drinken. Echt een mooi gezicht! Nog een krokodil in het water gezien terwijl we de olifant ook bij de poel aan het bewonderen waren. Daarna trok hij zich terug in het bos, en vervolgde wij onze tocht door het bos. Nog veel anderen dieren kunnen zien: wat bijzondere vogels, veel antilopen en zwijnen, Afrikaans groot én lelijk!
Toen we terugkwamen vol met de verhalen lekker ontbeten. Toen nog even lekker rustig aan gedaan en om 12.30 gingen we nog een uitstapje maken. We zijn met de jeep naar een verderop gelegen dorpje gegaan: Mognori.
Daar zijn we eerst met een wiebelende kano (lees uitgeholde boomstam) gaan varen over de Mole River. Een erg mooie tocht dwars door het groen heen. Het bootje liep ondertussen vol met water, en moest door de gids telkens leeg geschept worden. Fijn om te bedenken dat er krokodillen van drie tot vier meter in die rivier zwemmen! Gelukkig zijn we die dan ook niet tegengekomen. Wel super grote olifanten afdrukken van een olifanten die de rivier had overgestoken.
Daarna zijn we het dorpje zelf nog ingegaan. Een dorpje met huisjes van klei en geen elektriciteit. We hebben onder andere de chief bezocht: een man van 80 met drie vrouwen en 18 kinderen. Ook zijn we bij de slager van het dorp geweest. Een stuk vlees in stukken op een houten plankje met enorm veel vliegen erop…. Naar alle kinderen van het dorp gezwaaid en toen weer terug naar Mole park gegaan.
Bikini weer aangetrokken en lekker gaan zwemmen. Daarna m’n boek erbij gepakt en lekker luieren. Nog een spelletje gespeeld voordat we gingen eten. Papa weer Ghanees, grouwnetsoup, en ik patat met kip! Dat ga je toch wel missen na vijf maanden…
Toen zijn we lekker naar bed gegaan. De wekker om 2.30 gezet, omdat we morgen weer door gaan reizen naar de kust.. Ontzettende leuke week gehad en benieuwd naar wat er komen gaat heerlijk in slaap gevallen!