De afsluiting!
Door: lizannementing
Blijf op de hoogte en volg Lizanne
15 December 2014 | Denemarken, Odense
Het zit er alweer op, de vier maanden durende minor ‘Entrepreneurship and innovation for children and youth with social needs’ hier in Odense: de tijd is (te snel..) voorbij gevlogen! Maar ik kan super blij zijn, want ik heb mijn certificaat binnen want ik heb alle modules gehaald!
De laatste twee weekjes van de afronding waren nog even hard doorwerken. Het gezegde ‘de laatste loodjes wegen het zwaarst’ bleek weer eens te kloppen. Je merkte dat er veel medestudenten al met het naar huis gaan bezig waren, terwijl we eigenlijk nog midden in het proces van afronding hadden moeten zitten en dat maakt groepswerk natuurlijk moeilijk.
Gelukkig hebben we de laatste week als groep nog kunnen herpakken en de belangrijke zaken voor de laatste presentaties nog goed kunnen bespreken. Ik heb veel van de groepsprocessen kunnen leren en door de laatste focus hebben we alles dus ook gewoon nog goed kunnen afronden!
Op vrijdag was dan de ‘dimission’, de lang naar uitgekeken certificaatuitreiking. En dat ging natuurlijk met veel muziek, gedichten en emotionele speeches. Een erg mooie film gemaakt door een van mijn studiegenoten werd ook nog laten zien. Zij heeft allerlei filmpjes en foto’s door de tijd heen verzameld en deze als een filmpje bij elkaar gezet. Daarin zie je dat we echt een groep zijn geworden, dat we óntzettend veel plezier hebben gehad met elkaar en de manier waarop we op school bezig zijn geweest. Een ontzettend mooie herinnering!
En vanaf toen begon natuurlijk het afscheid nemen, want de eerste vertrokken echt al dezelfde avond. Gelukkig hadden we ook nog een ‘Goodbye-party’, dus een groot gedeelte van de avond hebben we het vooral erg gezellig gehad en natuurlijk onze goede resultaten gevierd, want mijn hele klas heeft het gehaald!
Zaterdag en zondag hing er wel een ‘afscheid-nemen’ sfeer, en afscheid nemen is natuurlijk nooit leuk. Gelukkig is contact houden tegenwoordig erg makkelijk via alle social media, dus dat maakt het een stuk makkelijker.
Ondertussen heb ik gelukkig ook nog een hoop leuke dingen gedaan: sinterklaas hebben we bijvoorbeeld nog gevierd. Dit was erg leuk. We hadden er een ‘international sinterklaas dinner’ van gemaakt. Iedereen had eten van zijn eigen land gemaakt en op deze manier hadden we een uitgebreid lopend buffet met een hele hoop onbekende maar ontzettend lekkere gerechten.
Daarnaast die dag mijn misschien wel beste Sinterklaas cadeau: de verwarming was die dag ein-de-lijk gemaakt! Het werd inmiddels behoorlijk koud buiten en de verwarming heeft het in mijn kamer nog nooit gedaan (op een uurtje na, toen ik meteen een behoorlijk lekkage had!). De laatste dagen (eigenlijk misschien wel weken…) zat ik dus vanaf na schooltijd meteen onder mijn deken en ik had een kruik, en dat was dus echt wel nodig. Blijer hadden ze me op dat moment dus niet kunnen maken met een goed werkende verwarming!
Ook is er in de stad een kerstmarkt, deze staat twee weken lang en in het weekend wordt hij ook nog eens uitgebreid. Er hangt een erg leuke en gezellige sfeer. De kraampjes zijn van die ouderwets uitziende kraampjes van hout met luiken en er wordt echt van alles verkocht!
Ik ben ook nog naar een erg mooi kerstconcert geweest van de gastvrouw waar Ilse woont. Dit was in een knus kerkje in de stad. Een behoorlijk groot koor die gospel liederen zong met een hele band erbij. Ontzettend goed gezongen, erg mooie liederen en natuurlijk weer een leuke en gezellige sfeer.
Als afsluiting hier in Odense met Evy, Britt en Ilse zijn wij donderdag, na het behalen van onze laatste presentatie, lekker uiteten geweest in de stad. Evy en Ilse zijn zondagochtend vroeg al weg gegaan, dus het was een leuke afsluiting. Maar gelukkig is Nederland niet zo groot, dus ik zal hun zeker nog vaker zien!
Na al het afscheid nemen de afgelopen dagen, is voor mij ook echt mijn laatste weekje hier in Odense ingegaan voordat ik samen met papa via een Road-trip met papa via Duitsland terugkom naar Nederland. Een dubbel gevoel, maar deze zin vond ik erg mooi en dat ga ik dus zeker doen: genieten van alle nieuwe herinneringen en het mooie avontuur, want dit neemt niemand mij ooit nog af!
‘don’t cry because it is over, smile because it happened’
De laatste twee weekjes van de afronding waren nog even hard doorwerken. Het gezegde ‘de laatste loodjes wegen het zwaarst’ bleek weer eens te kloppen. Je merkte dat er veel medestudenten al met het naar huis gaan bezig waren, terwijl we eigenlijk nog midden in het proces van afronding hadden moeten zitten en dat maakt groepswerk natuurlijk moeilijk.
Gelukkig hebben we de laatste week als groep nog kunnen herpakken en de belangrijke zaken voor de laatste presentaties nog goed kunnen bespreken. Ik heb veel van de groepsprocessen kunnen leren en door de laatste focus hebben we alles dus ook gewoon nog goed kunnen afronden!
Op vrijdag was dan de ‘dimission’, de lang naar uitgekeken certificaatuitreiking. En dat ging natuurlijk met veel muziek, gedichten en emotionele speeches. Een erg mooie film gemaakt door een van mijn studiegenoten werd ook nog laten zien. Zij heeft allerlei filmpjes en foto’s door de tijd heen verzameld en deze als een filmpje bij elkaar gezet. Daarin zie je dat we echt een groep zijn geworden, dat we óntzettend veel plezier hebben gehad met elkaar en de manier waarop we op school bezig zijn geweest. Een ontzettend mooie herinnering!
En vanaf toen begon natuurlijk het afscheid nemen, want de eerste vertrokken echt al dezelfde avond. Gelukkig hadden we ook nog een ‘Goodbye-party’, dus een groot gedeelte van de avond hebben we het vooral erg gezellig gehad en natuurlijk onze goede resultaten gevierd, want mijn hele klas heeft het gehaald!
Zaterdag en zondag hing er wel een ‘afscheid-nemen’ sfeer, en afscheid nemen is natuurlijk nooit leuk. Gelukkig is contact houden tegenwoordig erg makkelijk via alle social media, dus dat maakt het een stuk makkelijker.
Ondertussen heb ik gelukkig ook nog een hoop leuke dingen gedaan: sinterklaas hebben we bijvoorbeeld nog gevierd. Dit was erg leuk. We hadden er een ‘international sinterklaas dinner’ van gemaakt. Iedereen had eten van zijn eigen land gemaakt en op deze manier hadden we een uitgebreid lopend buffet met een hele hoop onbekende maar ontzettend lekkere gerechten.
Daarnaast die dag mijn misschien wel beste Sinterklaas cadeau: de verwarming was die dag ein-de-lijk gemaakt! Het werd inmiddels behoorlijk koud buiten en de verwarming heeft het in mijn kamer nog nooit gedaan (op een uurtje na, toen ik meteen een behoorlijk lekkage had!). De laatste dagen (eigenlijk misschien wel weken…) zat ik dus vanaf na schooltijd meteen onder mijn deken en ik had een kruik, en dat was dus echt wel nodig. Blijer hadden ze me op dat moment dus niet kunnen maken met een goed werkende verwarming!
Ook is er in de stad een kerstmarkt, deze staat twee weken lang en in het weekend wordt hij ook nog eens uitgebreid. Er hangt een erg leuke en gezellige sfeer. De kraampjes zijn van die ouderwets uitziende kraampjes van hout met luiken en er wordt echt van alles verkocht!
Ik ben ook nog naar een erg mooi kerstconcert geweest van de gastvrouw waar Ilse woont. Dit was in een knus kerkje in de stad. Een behoorlijk groot koor die gospel liederen zong met een hele band erbij. Ontzettend goed gezongen, erg mooie liederen en natuurlijk weer een leuke en gezellige sfeer.
Als afsluiting hier in Odense met Evy, Britt en Ilse zijn wij donderdag, na het behalen van onze laatste presentatie, lekker uiteten geweest in de stad. Evy en Ilse zijn zondagochtend vroeg al weg gegaan, dus het was een leuke afsluiting. Maar gelukkig is Nederland niet zo groot, dus ik zal hun zeker nog vaker zien!
Na al het afscheid nemen de afgelopen dagen, is voor mij ook echt mijn laatste weekje hier in Odense ingegaan voordat ik samen met papa via een Road-trip met papa via Duitsland terugkom naar Nederland. Een dubbel gevoel, maar deze zin vond ik erg mooi en dat ga ik dus zeker doen: genieten van alle nieuwe herinneringen en het mooie avontuur, want dit neemt niemand mij ooit nog af!
‘don’t cry because it is over, smile because it happened’
-
15 December 2014 - 22:05
Sophie Verschueren:
Het lieverd! Wat een mooie slotzin. Een levenswijsheid voor op een tegeltje. Ik zie er naar uit om je weer in de buurt te hebben, maar geniet eerst lekker van jullie reis! Liefs, mamma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
